viernes, 12 de marzo de 2010

Conxuro á terra.

E nacer de debaixo da terra como as prantas ,
e que ela nos nutra como a montaña ,
peitos cheios de leite , xa non está a miña amada ,
terra dos meus ancestros , lembrademe o que pasara.

dai un paso despois outro , fuxe de aquela xogada ,
mira que xa non es novo e o que non pasou , xa nada.

Xentes que xogan contigo , deuses , demos , canallas .
cousas que se leva o rio , cousas que atopas na praia.

Conxuro á forza da terra , forza que se me quitara .
conxuro á xustiza e Verdade de todo o que se ocultara ,
conxuro á forza da Luz , no nome da Liberdade.

Conxuro ás trece luas , aos ancestros e a erdade.

No hay comentarios:

Publicar un comentario